Berma Los
3x is scheepsrecht wordt er weleens gezegd:
Op 52-jarige leeftijd word ik begin mei 2019 overvallen door een naar mijn idee, serieuze griep. Zaterdagochtend 4 mei beland ik tijdens het tandenpoetsen plotseling op de badkamervloer. Blijkt een dubbele longontsteking en lichte bloedvergiftiging. Dit werd 9 dagen ziekenhuis waarvan de 1e 3 met zuurstofmasker en met bijna dagelijks echo’s/ scans/Mri’s/ etc.
Hele lichaam van slag…. Geluk bij een ongeluk hoor ik dat ze plekje op mijn linkerlong gevonden hebben. “Niet speculeren” zegt men… het kan een litteken van de longontsteking zijn of toch iets plekje waar we minder blij van worden. Na diverse onderzoeken en een punctie blijkt het longkanker te zijn. Maar gelukkig een behandelbaar niet kwaadaardig carcinoom. Dusdanig klein dat een chemo- of bestralingsplan uitgesloten kan worden. Op 5 juli vind een VATS operatie plaats, waarbij mijn linkerbovenlong alsmede preventief de omliggende lymfeklieren verwijderd worden. Ik word 5 dagen later uit het ziekenhuis ontslagen om in een zorghotel te gaan herstellen.
Zaterdagochtend 13 juli, ruim een week na de operatie krijg ik daar tijdens het ontbijt een soort van tinteling in mijn handen een gevoel alsof je voet slaapt. Een dienstdoende verpleegster zag dat er iets was en nodigde mij uit om op mijn kamer een koffie te gaan drinken en zij even met mij kon praten. Eenmaal op bed kreeg ik het erg benauwd en besloot zij een collega erbij te roepen. Ze kwam terug en ik had het koud. Ze legde een vestje over me heen en meldde mij dat een collega onderweg was. Ik, die nooit stemverheffing heeft, riep echt “WAT DUURT HET ALLEMAAL LANG”, (schrok van mijzelf…) en het lampje ging letterlijk uit….. heel veel licht, alsof ik op wolken dreef. Mooi ook wel.
De volgende middag, ca 28u later werd ik wakker in het Rijnstate ziekenhuis…… Bleek een hartstilstand als gevolg van een SCAD. Men heeft mij 8x gereanimeerd en uiteindelijk in het ziekenhuis gekatheriseerd (zonder een stent te plaatsen) en in comatueze toestand gehouden. Hier in het zorghotel was mijn 2e “engelmomentje”. Was ik daar niet geweest, maar bijv alleen thuis dan had ik e.e.a. niet meer na kunnen vertellen.
Second opinion gehad bij Angela Maas in Nijmegen waarna ik een bloedverdunner een diltiazem tegen vaatspasmen voorgeschreven kreeg. FMD, bindweefsel en genetische onderzoeken hebben niets uitgewezen.
“Dit heeft zoals jullie kunnen begrijpen de nodige maanden geduurd. Niet alleen fysiek maar ook mentaal. Mijn lichaam heeft me op meerder fronten in de steek gelaten….. en kan je zeggen dat vertrouwen terug krijgen heeft wel even geduurd”
En toen mede als gevolg van de bloedverdunners kreeg ik nog meer last van bloedverlies/menstruatie, - wat ik de laatste maanden toch al veel had (overgangsklachten) -, en ontaarde zich in een ware explosie van bloedverlies. Lang verhaal kort, ik werd vanuit het zorghotel waar ik inmiddels terug gekomen was met loeiende sirenes afgevoerd naar het ziekenhuis. Gezien de recente hartstilstand/SCAD durfde men mij niet direct te opereren. Uiteindelijk na 3 dagen spelen met bloed en medicatie toch besloten mijn baarmoeder te verwijderen. Wederom terug naar het zorghotel en gaan werken aan herstel. Dit heeft zoals jullie kunnen begrijpen de nodige maanden geduurd. Niet alleen fysiek maar ook mentaal. Mijn lichaam heeft me op meerder fronten in de steek gelaten….. en kan je zeggen dat vertrouwen terug krijgen heeft wel even geduurd.
Bijgestaan door lieve familie, vrienden, medische en mentale ondersteuning en altijd een “stip op de horizon” te blijven zien, heb ik zonder “kleerscheuren” de draad weer op kunnen pakken. De COVID periode heeft het mij mede mogelijk gemaakt om te werken aan mijn herstel. De grote buitenwereld stond tenslotte ook stil. Inmiddels weer helemaal aan het werk en nagenoeg geen controlerondes meer. Medicatie heb ik overigens nog wel. Energie wil nog wel eens een punt van aandacht zijn, maar ben enorm dankbaar voor de kansen die ik in mijn “2e” leven gekregen heb.
“Wat een veerkracht heeft een mens”
Als ervaringsdeskundige ook al mee mogen werken met interviews van studenten van het UMC Utrecht (Hester den Ruijter) en stel me voor SCAD Nederland graag beschikbaar mee te werken aan kennisdelen en het ondersteunen van initiatieven.